Blu-ray Disc jest w stu procentach zgodny ze specyfikacją HD, a co za tym idzie, umożliwia zapis i odtwarzanie obrazu na urządzeniach HDTV. Innymi słowy do dyspozycji dostajemy następujące rozdzielczości:

• 1080p - 1920x1080 ze skanowaniem progresywnym (progressive scan)
• 1080i - 1920x1080 z przeplotem (interlaced)
• 720p - 1280x720 ze skanowaniem progresywnym (progressive scan)

Porównanie różnych rozdzielczości (schemat pochodzi z Wikipedii)

• i - (interlaced) obraz z przeplotem – obraz jest dzielony na linie parzyste i nieparzyste. Następnie, podczas wyświetlania, na przemian odświeżane są linie parzyste i nieparzyste z określoną częstotliwością np. 100 Hz. Niestety to naprzemienne odświeżanie linii parzystych i nieparzystych wpływa na pogorszenie jakości obrazu. Przeplot jest wykorzystywany do zmniejszenia pasma przenoszenia sygnału lub zwiększenia pozornej rozdzielczości obrazu. Wadą obrazu wyświetlanego z przeplotem jest jego migotanie. Zwiększenie częstotliwości odświeżania pozwoliło zmniejszyć widoczność tego zjawiska, ale nie zlikwidowało go. Więcej informacji na temat przeplotu znajdziesz na stronie Wikipedii (http://pl.wikipedia.org/wiki/Przeplot). W przypadku mediów cyfrowych wyświetlanie obrazu z przeplotem jest zastępowane wyświetlaniem progresywnym.
• p - (progressive scan) – w przeciwieństwie do przeplotu obraz nie jest dzielony na parzyste i nieparzyste linie odświeżane naprzemiennie. Skanowanie progresywne działa w ten sposób, że za jednym razem odświeżane są wszystkie linie – cały obraz. Dzięki takiemu rozwiązaniu zyskujemy bardziej dokładny i precyzyjny obraz. Rozwiązanie to zapewnia zauważalnie lepszą jakość obrazu.

Ciekawe porównanie skanowania progresywnego oraz przeplotu dostępne jest na tej stronie www.suma.com.pl. Warto zwrócić uwagę na prezentowane przykłady, które doskonale pokazują różnicę pomiędzy obrazem z przeplotem a obrazem progresywnie skanowanym.

Do przygotowania materiału wideo przeznaczonego do zapisu na płycie BD wideo konieczne jest użycie jednego z trzech kodeków. W tej chwili każdy odtwarzacz obowiązkowo musi radzić sobie z następującymi formatami kompresji:

• MPEG 2 – doskonale wszystkim znany standard kompresji wykorzystywany również w płytach DVD-Video. Oferuje niski stopień kompresji, ale w zamian otrzymujemy bardzo dobrą jakość obrazu.
• H.264/AVC – bywa często nazywany MPEG-4. Oferuje jakość porównywalną do MPEG 2 przy dwukrotnie większym stopniu kompresji.
• SMPTE VC-1 – jest implementacją kodeka MPEG-4 zaproponowaną przez firmę Microsoft.

Kodowaniu poddawany jest również dźwięk, który obowiązkowo musi być zgodny z jednym z poniższych formatów.

• Dolby Digital AC-3
• DTS
• PCM (do 7.1)

Pierwsza ścieżka dźwiękowa zapisana na płycie nowej generacji musi wykorzystywać jeden z obowiązkowych formatów kompresji audio. Druga ścieżka audio może używać jednego z alternatywnych rozwiązań (np. Dolby TrueHD, DTS-HD Master Audio). Poniżej znajdują się najważniejsze parametry związane z dźwiękiem przetwarzanym w zgodzie z poszczególnymi standardami.

• Dolby TrueHD - ilość kanałów: do 13.1, rozdzielczość: 96 kHz/ 24 bit/kanał, bitrate: 18 Mbps
• Dolby Digital Plus - ilość kanałów: do 13.1, rozdzielczość: 96 kHz/ 24 bit/kanał, bitrate: 6.144 Mbps
• DTS-HD Master Audio - ilość kanałów: 7.1, rozdzielczość: 96 kHz/ 24 bit/kanał, bitrate: 24.5 Mbps
• DTS-HD High Resolution Audio - ilość kanałów: 7.1, rozdzielczość: 96 kHz/ 24 bit/kanał, bitrate: 6 Mbps

Wszystkie odtwarzacze Blu-ray dostępne w sprzedaży powinny być zgodne ze starszymi formatami kompresji audio oraz wideo. Dzięki temu, korzystając z odtwarzacza nowej generacji możemy oglądać filmy zapisane np. na krążkach DVD-Video.