close

Informacja dotycząca plików cookies

Informujemy, iż w celu optymalizacji treści dostępnych w naszym serwisie, w celu dostosowania ich do indywidualnych potrzeb każdego użytkownika, jak również dla celów reklamowych i statystycznych korzystamy z informacji zapisanych za pomocą plików cookies na urządzeniach końcowych użytkowników. Pliki cookies użytkownik może kontrolować za pomocą ustawień swojej przeglądarki internetowej. Dalsze korzystanie z naszych serwisów internetowych, bez zmiany ustawień przeglądarki internetowej oznacza, iż użytkownik akceptuje politykę stosowania plików cookies


Nowe artykuły:
Więcej...
Nowe recenzje: RSS
Więcej...
Najnowsze pliki: RSS
Więcej...
Nowe biosy: RSS
Więcej...

 

Spis treści

  1. Co wynika z informacji zawartych na nośniku


ATIP - A Te Informacje Potrzebne są komuś?

Co wynika z informacji zawartych na nośniku
- Kupiłem nośniki firmy X i mam z nimi kłopoty.

- Ja nie kupuję tego badziewia. Korzystam wyłacznie z nośników firmy Y i nie mam z nimi żadnych problemów.

Taki dialog można czasami usłyszeć, czy znaleźć na forum. Interlokutorzy byliby zapewne zdziwieni, gdyby się dowiedzieli, że oba nośniki wyprodukowała firma Z. Wielu z wielkich producentów zleca produkcję innym firmom opatrując gotowy wyrób swoim logiem. Generalnie nie ma w tym nic złego, ponieważ zanim pojawi się logo, produkt jest dokładnie sprawdzany pod kątem jakości. Więc kupowanie płyt tej samej marki jeszcze nie gwarantuje, że pochodzą od jednego producenta.

Każdy nośnik zawiera podstawe informacje umieszczone w tak zwanym ATIP (Absolute Time In Pregroove). Jedną z nich jest producent. Problem w tym, że niewiele z tego wynika. Wielu producentów sprzedaje gotowe niklowe stemple, z których wytłaczone jest podłoże nośnika. Więc wszystkie nośniki wyprodukowane za pomocą tego stempla będą zawierały informację o producencie... stempla. Mało tego. Drugi, mający pierwszorzędne znaczenie parametr - typ podłoża - jest także w tym wypadku problematyczny, ponieważ większość matryc wymaga stosowania odpowiedniej substancji (ftalocyjanina, cyjanina, azo itp.). Ta informacja także znajuduje się w ATIP. Ale mówi jedynie o tym, do jakiego podłoża przeznaczony był stempel, a nie o tym jakiego materiału faktycznie użyto przy produkcji nośnika. Skoncentrujmy sie więc na tym problemie i przyjrzyjmy jego konsekwencjom.

Zdefiniowane w Pomarańczowej Księdze parametry oparto na - można to tak określić - płycie referencyjnej wykonanej z cyjaniny. Większość nagrywarek najlepiej pracowała na tego typu nośnikach, a czytniki chętniej i niezawodniej je odczytywały. Z koleii ftalocyjanina jest bardziej odporna na działanie różnorodnego promieniowania spotykanego w realnym świecie. Innymi słowy - wystawiona na słońce płyta z cyjaniny nie będzie się dała odczytać po krótszym czasie ekspozycji, niż zrobiona z ftalocyjaniny. Jednak nikt o zdrowych zmysłach nie trzyma płyt na słońcu, czy naświetla lampą kwarcową. Natomiast od kwestii czy nośnik wytrzyma 30 lat czy więcej (pomijając problem czy będzie wtedy dostępny sprzęt, którym da się go odczytać) wydaje się dużo ważniejsze, czy będzie się go dało odczytać za miesiąc. A to zależy jak został wypalony dziś. Ftalocyjanina ma mniejszy zakres dopuszczalnych wartości charakteryzujących zapisujące światło laserowe - spójność, ogniskowanie, dopasowanie mocy. Zalecana moc lasera wynosi tutaj 5 mW z odchyłką w obie strony nie większą niż pół miliwata, podczas gdy cyjanina dopuszcza odchyłkę jednego miliwata przy zalecanej mocy 6 mW. Większa tolerancja nośników cyjaninowych czyni je odpowiedniejszymi dla szerszego zakresu szybkości zapisu i mocy laserów. Zapisując więc na nośnikach cyjaninowych mamy wiekszą pewność, że płyty dadzą się czytać mimo stopniowej, w miarę upływu czasu, utraty czy niedopasowania mocy przez laser w nagrywarce.

Na płycie znajdują się pity o różnej długości reprezentujące dane. Mają tą samą szerokość i głębokość, lecz różną długość i odległość od siebie. Najkrótszy może mieć 3 okresy, najdłuższy 11. Odpowiednikiem pitów na nośniku jest wypalony znacznik. Jego długość nie jest wartością bezwzględną, lecz funkcją czasu, zależy więc od szybkości wirowania płyty. Z kolei tworzenie przez laser mikroskopijnych znaczków o określonej długości nie jest procesem liniowym, ponieważ materiał zachowuje się różnie w zależności od czasu podgrzewania. Gdy czas trwania impulsu tworzącego znacznik o danej długości zostanie podwojony niekoniecznie długość powstałego nowego będzie także podwójna. Dodatkowo - ustawienia lasera, które pozwalają uzyskać określoną długość znacznika na jednym rodzaju podłoża wcale nie gwarantują identycznego wyniku na innym. A to przekłada się na odczyt - efekt optyczny może być taki, że to co zostało zapisane, nie będzie tym samym co będzie odczytane i doprowadzi - w najlepszym wypadku - do wielkiej ilości błędów, a w najgorszym do kompletnej niemożności odczytu takiej płyty. Aby temu zaradzić nagrywarki selktywnie skracają lub wydłużają pojedyncze znaczniki stosując strategię zapisu.
v Nośniki cyjaninowe wymagają długiej strategii, ftalocyjaninowe krótkiej. Oznacza to ni mniej ni więcej tylko tyle, że dłużej trwający impuls lasera przy podłożu cyjaninowym i krótszy przy ftalocyjaninowym wypala dokładnie to samo. Nie jest więc to - jak zapewne niektórzy sądzili - parametr określający żywotność nośnika. Informacja zawarta w ATIP pozwala nagrywarce zastosować odpowiedni dla danego podłoża sposób zachowania. Natomiast czy producentem nośnika jest ta czy tamta firma ma znaczenie marginalne. W świetle tego, co zostało wcześniej powiedziane kluczową rolę odgrywa to, czy nośnik został wyprodukowany z tego materiału, do którego przeznaczony był stempel. Źle dobrana przez nagrywarkę strategia zapisu uniemożliwi przecież uzyskanie prawidłowego wyniku.

 

Komentarze


Komentarze


Komentarze sa dostepne tylko dla zarejestrowanych uzytkownikow (jezeli masz konto na forum wystarczy sie zalogowac). Jezeli nie, zarejestruj sie (rejestracja jest darmowa).
Nazwa uzytkownika:
Haslo: