LCD

(Liquid Crystal Display) Wyświetlacz ciekłokrystaliczny. Obraz na ekranie ciekłokrystalicznym zaczyna się pojawiać wtedy, gdy różne obszary ekranu zostają odpowiednio pobudzone elektrycznie. Technologie wyświetlaczy LCD i tradycyjnych monitorów CRT łączy metoda tworzenia obrazu z pojedynczych punktów. Na tym jednak podobieństwo obu rozwišzań się kończy. Każdy piksel wyświetlacza LCD może przepuszczać światło lub nie. Źródłem światła jest lampa fluorescencyjna umieszczona za wyświetlaczem. W zależności od przyłożonego napięcia ciekły kryształ zmienia polaryzację światła. Promień świetlny przechodzi najpierw przez filtr i w postaci spolaryzowanej wpada do warstwy ciekłego kryształu. Jeśli nie przyłożono do niej napięcia, polaryzacja przechodzącego światła ulega zmianie o 90 stopni. Następnie promień świetlny napotyka na swej drodze drugi filtr o polaryzacji przesuniętej w stosunku do poprzedniego o 90 stopni. Jeśli w warstwie kryształu światło uległo "skręceniu", przejdzie przez drugi filtr - w przeciwnym wypadku zostanie wytłumione. W celu uzyskania kolorów stosuje się serię kolorowych filtrów RGB (R - Red, G - Green, B - Blue). Każdy piksel obrazu tworzony jest podobnie jak w monitorach CRT, za pomocą trzech punktów odpowiadających trzem barwom podstawowym RGB. Cząsteczki ciekłych kryształów przypominajš swym kształtem podłużny walec. Pozycja molekuł może się zmieniać, ale siły wzajemnego oddziaływania powodują, iż są one ułożone równolegle względem siebie. Nazwa ciekły kryształ pochodzi zaś od struktury krystalograficznej. Światło, przechodząc przez molekuły skręcające na całej szerokości warstwy ciekłego kryształu o kąt 90 stopni, także ulega skręceniu. Jeśli do elektrod - umieszczonych na powierzchni warstwy ciekłego kryształu - przyłożone zostanie napięcie, walcowate molekuły ułożą się prostopadle do płaszczyzny warstwy i efekt skręcania płaszczyzny polaryzacji światła zniknie. W pasywnej matrycy LCD każdy piksel obrazu musi być nieustannie pobudzany sygnałem, ponieważ molekuły ciekłego kryształu szybko powracają dostanu skręcenia. W matrycach aktywnych za pobudzanie odpowiada dodatkowy tranzystor pełniący funkcję bufora zapamiętującego wartość sygnału sterującego. Poprawił się dzięki temu kontrast, na lepsze zmieniły się też szybkość reakcji na impuls (czas odpowiedzi matrycy) i jakość odwzorowania kolorów. Pochodzący od nazwy cienkiej warstwy z tranzystorami - Thin Film Transistor - skrót TFT został powszechnie zaakceptowany jako nazwa wyświetlacza LCD z matrycą aktywną. W tradycyjnych wyświetlaczach LCD - nawet TFT - kontrast obrazu maleje wraz ze wzrostem kąta, pod którym obserwator patrzy na ekran. Zmieniają się także kolory obrazu, ponieważ oko ludzkie z różną intensywnością reaguje na zmiany kontrastu każdej z barw podstawowych RGB. Aby zminimalizować tego rodzaju wady wyświetlaczy, opracowano nowy typ aktywnej matrycy TFT nazwanej IPS-TFT (In-Plane-Switching TFT). W matrycy tej molekuły ciekłego kryształu ulegają skręceniu jedynie w płaszczyźnie poziomej, równoległej do powierzchni wyświetlacza, co znacznie zwiększa kąt patrzenia na obraz.