(Cross Interleaved Read-Solomon Code) - kodowanie stosowane na płytach CD dodające dwuwymiarowe informacje parzystości, a także przeplatające dane by zapobiec błędom ich ciągłości. Pozwala odtworzyć do 3 500 bitów (2,4 mm długości) i kompensuje błędy ciągłości do 12 000 bitów (8,5mm) powodowane przez mniejsze zarysowania.
Podstawą osiągnięcia wymiernych efektów jest nadmiarowość informacji. W skrajnym przypadku zdublowanie ich daje podwójną szansę poprawnego odczytu. CIRC dodaje około 25%. Te dodatkowe dane są w inteligentny sposób użyte do nagrania oryginalych informacji i pozwalają na wywnioskowanie, kyórych brakuje. Drugim składnikiem kodowania jest przeplot danych. Oznacza to, że są rozmieszczone na relatywnie większym obszarze. Gdy są nagrywane kolejno najmniejszy błąd może całkowicie wymazać słowo. CIRC stosuje przeplot bitów przed nagraniem i scalanie ich przy odczycie. Jedna ramka zawierająca 24 bajty danych jest rozproszona na obszarze 109 bloków. Aby fizycznie uszkodzić jeden bajt, trzebaby uszkodzić takżei wszystkie pozostałe. Mimo zarysowań, kurzu, odcisków palców, a nawet małych dziur w płycie pozostaje jeszcze wystarczająco dużo informacji aby zrekonstruować wszystkie uszkodzone albo nie dające się odczytać dane.
Jest to kodowanie wyższego poziomu niż
EFM, gdyż znajduje się w obrębie ramki, a nadmiarowe dane są widziane jedynie przez napęd.
Dzięki kodowaniu CIRC jeden niekorygowalny bąd na płycie audio występuje na każde 10
9 bitów. Na płytach CD-ROM dodatkowe mechanizmy (
ECC,
EDC) podnoszą poziom zabezpieczenia do 10
13.