Opracowany na początku lat czterdziestych ubiegłego wieku rodzaj modulacji kodowej która polega na zapisie zmian kolejnej próbki w stosunku do poprzedniej (zwana jest także Pulse Width Modulation - PWM). Schemat blokowy modulatora, zwanego pojedynczym modulatorem całkującym, widzimy poniżej. Sygnał wejściowy jest powrównywany za scałkowynymi impulsami wyjściowymi i delta (czyli różnica) jest wysyłana do kwntyzatora. Tutaj generowane są impulsy dodatnie jeśli sygnał różnicowy jest ujemny i ujemne jeśli dodatni. Innymi słowy modulacja delta koduje różnice przebiegu sygnału, a nie sam sygnał. Do przekazania skwantowanej wartości próbki wystarcza więc słowo jednobitowe (zero albo jedynka).
Na przykład przyjmijmy sinusoidalny sygnał wejściowy o częstotliwości 1,5 kHz z maksymalną amplitudą równą 1 i przyjmując deltę równą 0,125, co odpowiada 4 bitowemu
próbkowaniu, czyli 16 poziomom kwantyzacji. Aby otrzymać
rozdzielczość odpowiadającą 4 bitowej kwantyzacji z 4 kHz częstotliwością
próbkowania wymagany jest współczynnik nadpróbkowania równy 16 (4
2)/(1
2)*4kHz=64kHz). Taka sytuacja zobrazowana jest na poniższym wykresie.