Na początek, szybkie sprawdzenie CD2 XIII pokazuje, że płyta zawiera około 260 podwójnych sektorów od adresu 281165 do 281424, więc można już je zrzucić i zachować plik na potem. Teraz jeżeli uruchomimy grę kilka razy i spojrzymy na dostępy do napędu widzimy coś innego od starej metody: za każdym razem kiedy Tages weryfikuje autentyczność dysku różne numery sektorów z różnymi adresami są odczytywane. Pomimo to nie ma co się obawiać, od kiedy wytrenowane oko potrafi łatwo się przebić przez tę pozornie losową mgłę i rozpoznać schematy w tych sekwencjach, może z nich wydedukować strategię weryfikacji oryginalności.

Każda weryfikacja XIII CD2 składa się z 8 sekwencji, każda poprzedzona przez odczyt sektora 10H oraz polecenie sprawdzania pojemności (read_capacity). Weryfikacja przebiega pomyślnie gdy wszystkie z ośmiu sekwencji weryfikacji zakończyły się powodzeniem. Każda z tych sekwencji pokazuje pewne stałe operacje:

Na początku odczyt sektora 281412. To jest podwójny sektor i dlatego dane z pasma A lub B mogą być odczytane,
Seria dostępów odczytu pojedynczego sektora alternatywnie pomiędzy podwójnym (bliźniaczym) a normalnym pasmem.
Ostatecznie odczytywanie kilku kolejnych sektorów, których ostatni odczytany numer sektora jest zawsze równy numerowi trzeciego odczytanego sektora. Ta sekwencja weryfikacji kończy się sukcesem jeżeli dane dostępu odczytane z trzeciego i ostatniego sektora należą do różnych pasm (pasmo A potem B lub vice-versa).

Adres tego trzeciego ostatniego sektora jest zawsze stały dla danego numeru sekwencji:

• 1) sprawdzanie 281203
• 2) sprawdzanie 281204
• 3) pusta sekwencja
• 4) sprawdzanie 281402
• 5) sprawdzanie 281402
• 6) sprawdzanie 281402
• 7) sprawdzanie 281402
• 8) sprawdzanie 281212

Warto zwrócić uwagę, że są aktualnie 4 różne sektory odczytywane podczas tych 8 sekwencji. Teraz przykładowy log sekwencji numer4:

W tym przypadku dane z pasma A były odczytane podczas pierwszego dostępu do sektora 281402 i widzimy, że tylko 3 próby były potrzebne aby pobrać dane z pasma B. Po trzecim odczycie Tages nie szuka już dokładnie tego samego numeru sektora, ale adresu troszkę przed sektorem docelowym: w tym przypadku, napęd sięgnął pasma B przez czytanie 281397, a potem sekwencyjnie czytał sektory do 281402. Ideą jest to, że wyszukanie dokładnie sektora docelowego jest nie potrzebne, ponieważ wiemy, że jeżeli będziemy kontynuować odczytywanie sektorów sekwencyjnie następne sektory będą należeć do tego samego pasma dziki cache’owi napędu.

Z drugiej strony, oto co się dzieje z normalną kopią dysku:

Napęd szuka wstecz i desperacko próbuje sięgnąć sektora w paśmie B zanim się podda po zbyt wielu próbach: weryfikacja kończy się niepowodzeniem, wiec gra będzie ciągle startować ale Tages powoli unieruchomi ją. Zwróć uwagę jak dystans szukania wstecz stale rośnie,  aby zwiększyć dystans napęd musi się przemieszczać do przodu zaraz potem, i w ten sposób zwiększa prawdopodobieństwo sięgnięcia pasma B.

Na początek metoda, która działała w przypadku Motoracer, to znaczy wstawianie podwójnego pasma zaraz po normalnym. Obraz zaraz po modyfikacji wygląda w ten sposób:

Potem uruchomienie gry i... voila! Nie działa. Tak jak standardowa zła kopia, grafika jest słaba, czułość myszki stale się zmniejsza, a wrogowie stają się niesamowicie trudni do zabicia. Kiedy zerkniemy na to co się stało, widzimy, że sprawdzanie 4,5,6 i 7 przeszło pomyślnie ale reszta zawiodła: innymi słowami, jesteśmy w stanie siegnąć tylko podwójnego sektora 281402.