Zastanówmy się, jakie zjawiska zachodzą pod wpływem upływu czasu na nagranej płycie CDR. Otóż normalnym jest chemiczne i mechaniczne starzenie się warstwy barwnika, w której laser nagrywarki wypalił miejsca pit. Struktura zapisanej warstwy ulega zmianie, powstają mikrodefekty. Efekt ten przyspiesza dodatkowo odtwarzanie płyty, podczas którego płyta odczytywana jest za pomocą lasera, defekty mechaniczne na powierzchni płyty, efekty termiczne a wyjątkowo wrażliwe są CDR-y na promienie słoneczne ( szerokie widmo fal emitowane przez Słońce, w tym długości fal na które wyjątkowo wrażliwy jest barwnik płyty).

Generalnie żywotność płyt i jakość dźwięku z nich odtwarzanego zależy w dużej mierze od sposobu przechowywania, zapisu i samego nośnika. Gdy płyta jest zakurzona, zarysowana, części danych odtwarzacz odczytać nie może wskutek czego albo je pomija albo układy korekcji błędów interpolują średnią wartość ważoną tych próbek, wskutek czego dźwięk nie jest czysty. Producenci dobrych płyt jak Verbatim markują swoje wyroby ponad 100 letnim czasem trwałości danych. Uważam, że przy zapobiegliwym przechowywaniu ( tj. przede wszystkim w pudełku z dala od intensywnego światła ) dla płyt produkcji wiodących koncernów jest to możliwe. Zależy to również od nagrywarki użytej do zapisu i prędkości zapisu ( generalnie im szybciej tym mniej pewnie od granicy 8X ) . O wiele gorzej jest z płytami za 1.10 PLN, typu Akoss, Esperanza ( choć ta do danych komputerowych nie jest taka zła ;-) ) Technologia wytwarzania takich płyt jest o wiele gorsza niż nośników markowanych przez wiodących producentów, wskutek czego żywotność ich jest o wiele niższa. Przy wyjątkowym pechu, testy mówią nawet o czasie krótszym niż 5 lat przy prawidłowym przechowywaniu. Ogólnie PEWNE jest, że płyty uważane powszechnie jako kiepskie mają o wiele krótszą żywotność, mierzoną w latach, podczas gdy żywotność płyt markowych ( prawidłowo przechowywanych) oceniał bym na kilka dziesiątek lat średnio. Należy się jednak zastanowić, gdzie znajdziemy np. w 2040 roku komputer wyposażony w archaiczny CD-ROM ! Technologie starzeją się o wiele szybciej niż nośniki, przykład:

• W 1989 chwalono się dyskiem o pojemności 180MB w wykonaniu 3,5” .
• W 1999 roku dyski o pojemności 36GB nikogo nie dziwią.

Odtwarzacz CD może być w tych czasach tak niespotykany, jak teraz są niespotykane dyskietki 5.25 cala. Najprawdopodobniej rynkiem nośników zawładnie przez ten okres kilka powszechnych tanich technologii o wiele doskonalszych niż płyta optyczna CD-R następujące po sobie. Być może stanie się nią najpierw płyta DVD-RW .