Moralność Kalego

Pięć największych kompanii muzycznych i trzy największe sieci detaliczne zapłacą 143 miliony dolarów w stanach Nowy Jork i Floryda w wyniku ugody sądowej. W sierpniu 2000 roku większość stanów wniosła pozwy w sprawie praktyk monopolistycznych stosowanych przez wytwórnie płytowe subsydiujące detalistów, którzy zobowiązali się w zamian nie sprzedawać płyt poniżej określonego poziomu cen. (Reuters)


Pięć wytwórni - Vivendi Universal (Universal Music Group), Sony Corp. (Sony Music), Bertelsmann AG's (BMG Music Group), Warner Music Group (oddział AOL Time Warner Inc.) i EMI Group Plc oraz trzy sieci detaliczne Musicland Stores Corp., Trans World Entertainment Corp. i Tower Records zobowiązało się do zaprzestania stosowania powyższych praktyk jako części ugody sądowej. Kompanie, które nie widzą w swoim postępowniu nic nagannego, mają dodatkowo zapłacić 67,4 miliona dolarów w gotówce jako rekompensatę dla konsumentów, którzy nadpłacili za płyty w latach 1995 - 2000 oraz rozdać płyty wartości 75,7 miliona dolarów instytucjom publicznym i organizacjom społecznym.
Pani Britney Spears nazywa ściągających pliki z sieci złodziejami. Kompanie muzyczne idą dalej. Według nich każdy, kto kupuje płytę jest złodziejem. Bo komu sprawi trudność skopiowanie zabezpieczonej płyty? Nielegalnym tłoczniom, czy przeciętnemu użytkownikowi? Trudno dostosować czytnik komputerowy, żeby czytał każdą płytę muzyczną jak zwykły stacjonarny odtwarzacz? Zawyżanie cen to ochrona praw autorskich? Pięknie na tym tle wyglądają pomysły umocowania prawnego dla włamań do komputerów czy blokowania dostępu do wybranych stron lub sieci...