Pierwszą rundę starcia między Apple i firmami takimi jak Warner Music Group i Sony BMG Entertainment rozpoczął szef Apple Steve Jobs, który na wystawie Apple Expo 2005 określił studia muzyczne mianem "chciwe".

Nie trzeba było długo czekać na odpowiedź. Dyrektor firmy Warner Music Group, Edgar Bronfman Jr., powiedział, że 99 centów nie jest godziwą ceną, ponieważ nie wszystkie utwory mają taką samą wartość. Cena powinna odzwierciedlać popularność artysty, a oferowanie wszystkiego przez Appla za 99 centów jest "niesprawiedliwe". Dodatkowo pan Bronfman Jr. z dumą podkreślił, że gdyby kompanie muzyczne nie dostarczały amunicji, którą są piosenki, to nie byłoby wojny między Samsungiem, Applem i Sonym na odtwarzacze mp3.

"Nie znam żadnego towaru, który wszędzie kosztowałby tyle samo" mówił Bronfman na konferencji Goldman Sachs Communacopia. "Nie wszystkie piosenki są tworzone jednakowo - nie wszystkie trwają tyle samo. Chcemy zróżnicowania cen i będziemy w tym kierunku mocno naciskać." Dodatkowo Bronfman ubolewał:"Sprzedajemy nasze piosenki za pośrednictwem iPod, ale nie mamy udziału w dochodach iPoda z tego tytułu. A chcemy mieć udział w tym strumieniu pieniędzy."

Jobs nieśmiało zwrócił uwagę, że wytwórnie kasują więcej pieniędzy za piosenkę sprzedaną na iTunes niż na CD, a podniesienie cen spowoduje jedynie nasilenie nielegalnej wymiany plików.

Niewykluczone, że przemysł muzyczny wkrótce zacznie się domagać udziałów w zyskach stacji radiowych i sklepów muzycznych, jeśli już teraz uważa, że należą mu się zyski ze sprzedaży iPodów. A wszystko to współgra ze słowami Tommi Kyyrä, fińskiego przedstawiciela IFPI (International Federation of Phonographic Industries): "Najwyższy czas przyjąć do wiadomości, że słuchanie muzyki na komputerze to przywilej, a nie prawo. Zwykle ludzie słuchają jej w samochodzie lub na domowym sprzęcie audio. Jeśli jesteś użytkownikiem Linuksa lub Maca, powinieneś rozważyć kupno zwykłego odtwarzacza."