Gdy bez mała rok temu z okazji walentynek opisaliśmy nasze przygody z bardziej oryginalnymi płytami DVD, wielu Czytelników zarzuciło nam, że wprawdzie płyta oryginalna dołączona do gazety jest tańsza od płyty oryginalnej dostępnej w sklepie, ale jakość obrazu trzydziestoletniego filmu nagranego na dwóch warstwach jest zdecydowanie lepsza, niż nagranego na jednej. A do tego sklepowy nabytek opakowany jest w gustowne pudełko, na którym zmieści się więcej kurzu niż na jakiejś marnej tekturce.
Co racja to racja. Co prawda nikt nie pokusił się o udowodnienie, że jeśli płyta z gazetą kosztuje 10 zł, a w sklepie 60, to jakość też jest 6 razy lepsza.

Ponieważ powyższy przykład został uznany za niezbyt miarodajny, posłużmy się innym. W sklepach pojawiła się płyta Dialogi na cztery nogi za mniej więcej 25 zł (w różnych sklepach różne ceny) + koszt wysyłki oraz płyta Kocham pana, panie Sułku za około 25 zł (w różnych sklepach różne ceny) + koszt wysyłki. Natomiast w kioskach pojawił się magazyn noszący tytuł Polskie kabarety, kosztujący 14,99 zł, do którego dołączono wyżej wymienione płyty. Skoro trudno podejrzewać, że wydania różnią się jakością, co najmniej 10 zł kosztuje pudełko.

Wielokrotnie dawaliśmy wyraz podejrzeniom, że ceny płyt brane są z sufitu. Teraz nabieramy podejrzeń, że przemysł rozrywkowy namiętnie studiuje dzieła Marksa, Engelsa i Lenina. Bo jak inaczej wytłumaczyć podnoszenie cen płyt i lamentowanie, że spada sprzedaż? W spcjaliźmie winę za braki w zaopatrzeniu ponosił zgniły kapitalizm. Ale bardziej się opłacało produkować do magazynu, niż obniżyć ceny. Teraz winę ponoszą piraci. Witamy w realnym...