NAGRYWARKI | PROGRAMY | TESTY | DYSKI TWARDE/SSD | BIOSY | ARTYKUŁY | FAQ | NAGRYWANIE od A do Z | ENCYKLOPEDIA | FORUM | Nośniki | Konsole | Księgarnia | Zabezpieczenia płyt | Zaloguj |
Kres popularności Dolby Pro Logic zapoczątkował gwałtowny spadek cen urządzeń przeznaczonych do oglądania (i słuchania) płyt nagranych w pełni cyfrowo. Format DVD rozpowszechnił dźwięk zakodowany w formacie Dolby Digital (znanym również też jako format AC3). Standard ten pojawił się na tynku konsumenckim w 1995 roku i do dziś pozostaje jednym z najlepszych sposobów przechowywania dźwięku wielokanałowego. Dolby Digital ma wiele zalet i trzy wady:
- jakość okupiona jest niską kompresją. Format AC3 pozwala tworzyć pliki z prędkością bitową od 128 do 640 kbit/sec. W praktyce nagrania poniżej 384 kbps zawierają słyszalne artefakty kompresji, 192 i 128 kbps są obarczone potężnym słyszalnym zniekształceniem,
- jest niewiele darmowych narzędzi do przetwarzania i obróbki dźwięku Dolby Digital, zaś istniejące są trudne w obsłudze i niezbyt przyjazne użytkownikowi (np. Besweet – sterowany z poziomu linii poleceń).
- Format AC3 powstał ponad 10 lat temu i jego rozwój został zamrożony dla zachowania kompatybilności. W tym czasie poczyniono wiele ciekawych odkryć z dziedziny psychoakustyki których w AC3 nie da się już wykorzystać
Przy okazji AC3, warto wspomnieć również o bezpośrednim konkurencie tego formatu jakim jest DTS (Digital Theater System). Powstał on w 1996 roku, zaś jego zastosowanie w praktyce ogranicza się do zapisu filmowych ścieżek dźwiękowych na dyskach optycznych. Format powstał przede wszystkim z myślą o jakości brzmienia - oferuje zatem wyjątkowo niski poziom kompresji. Brzmi świetnie – choć wymaga przepustowości rzędu 1400 kbps, co w praktyce wyeliminowało go z platformy PC.
Rozwój technologii i nowe wymagania związane z Internetem nakłonił naukowców do powrotu do badań nad percepcją obrazu ruchomego, które zaowocowały powstaniem kodeków wideo z grupy XviD/DivX (MPEG4). Na ich potrzeby opracowano format dźwięku AAC (Advanced Audio Coding) – jako oficjalne uzupełnienie specyfikacji mpeg4. AAC pozwala na tworzenie n-kanałowych (również 5.1) ścieżek dźwiękowych. Format zaczął zyskiwać popularność po udostępnieniu płatnego pakietu kodeków Nero Digital. AAC jest dość nowoczesnym standardem i kryje w sobie spory potencjał. Jednak na drodze do rozwoju leży ponownie brak łatwych w obsłudze, darmowych narzędzi. Trzeba być sprawnym użytkownikiem PC, dysponującym sporą wiedzą o multimediach, aby poradzić sobie z konwersją DVD do DivX + AAC 5.1 z pomocą darmowych narzędzi. Wielką wadą formatu jest niekompatybilność z popularnym kontenerem danych audio/video zwanym AVI. W efekcie gotowy film – jeśli już uda nam się go przygotować – obejrzymy tylko w odtwarzaczach wspierających format mp4.
Ciekawym formatem wielokanałowym jest rozwijany na zasadach open source Vorbis 5.1. Format zaprojektowany jest do poprawnej pracy z kontenerem Ogg i nie daje się umieścić w popularnych plikach AVI. Podobnie jak w pozostałych przypadkach - droga do zakodowania filmu DVD z dźwiękiem Vorbis 5.1 jest złożona, zaś finalny plik będzie kompatybilny tylko z niektórymi softwarowymi playerami. Nie da się przygotowanego z tym formatem dźwięku filmu obejrzeć na stacjonarnych odtwarzaczach DVD.