W naszym projekcie przygotujemy napisy jako ciąg map bitowych nieskompresowanych - każdy napis w osobnej mapie bitowej. Pojawianiem się napisów sterować będzie plik w formacie *.sst. Zawiera on wszystkie potrzebne parametry do prawidłowego wyświetlania się napisów (czas trwania, czas początku i końca napisów, parametryzację kolorów, itp.)

Trochę teorii tytułem wstępu:

Mapy bitowe napisów używają 4 kolorów - niebieski, czerwony, czarny, biały

• E2	-  Emphasis 2	-  Wygładzanie (ang. antialiasing)
• E1	-  Emphasis 1	-  Obwódka
• P	-  Pattern	-  Kolor napisów
• Bg	-  Background	-  Tło napisów

Używając powyższej palety kolorów będziemy tworzyć nasze napisy.

Normalnie napisy są sformatowane do telewizorów formatu 4x3. Opcjonalnie możemy przygotować napisy zoptymalizowane do formatu 16x9, dlaczego warto to zrobić?

Film szerokoekranowy 16x9 jest ściśnięty z obu stron w formacie DVD, dlatego telewizory szerokoekranowe muszą rozciągać obraz w poziomie do formatu 16x9. Ma to również wpływ na napisy, które również zostaną rozciągnięte do formatu 16x9 i w zależności od użytej czcionki mogą wyglądać nienaturalnie grubo na ekranach telewizorów szerokoekranowych

Takie napisy wyświetlałyby się poprawnie na ekranie telewizora 4x3 natomiast na ekranie 16x9 wyglądają na rozciągnięte w poziomie - dlatego należy ścisnąć napisy na etapie tworzenia

aby przy wyświetlaniu na telewizorze szerokoekranowym napisy wyglądały normalnie

Jednak, jeżeli od razu przygotujemy ściśnięte napisy to na ekranie telewizora 4x3 będą wyświetlane jako ściśnięte.

Dlatego przygotujemy dwie ścieżki napisów - jedną dla TV 4x3 i drugą przystosowaną do formatu 16x9. Odpowiednia parametryzacja ścieżek w aplikacji do authoringu opisana jest w dalszej części artykułu.

Nie wszystkie czcionki nadają się do napisów. Najlepiej na ekranie wyglądają czcionki typu Sans-Serif light, czyli: Tahoma, Arial, Microsoft Sans-Serif, Verdana, Helvetica, Trebuchet MS.

Bezpieczna strefa wyświetlania:

W celu zminimalizowania zniekształceń obrazu na jego krawędziach odbiorniki TV są projektowane z tzw. przeskanowaniem ( ang. overscan). Oznacza to, że 5 - 10% zewnętrznych części obrazu z każdej strony (góra, dół, prawo, lewo) nie jest widzialna przez oglądającego. Stopień tego zjawiska zależny jest od modelu telewizora. Zjawisko to nie dotyczy programowych odtwarzaczy komputerowych.

Aby zapobiec utracie ważnych informacji graficznych czy tekstowych wskutek zjawiska przeskanowania należy te informacje zawrzeć w specjalnej bezpiecznej strefie wyświetlania. Strefa ta składa się z dwóch części:

  1.  Strefa, wewnątrz której powinna zawierać się ta część filmu, która chcemy żeby była widoczna na większości odbiorników TV (typowo jest to 5% margines od każdej krawędzi),

  2.  Strefa, w której powinniśmy umieszczać napisy, przyciski menu, istotną grafikę lub obraz tak żeby być pewnym, że zawartość ta będzie zawsze wyświetlona (typowo jest to 10% margines od każdej krawędzi)

Jakość napisów:

Standard DVD definiuje napisy jako maskę składającą się tylko z 4 kolorów. Dodatkowo jeden z odcieni musi być przeźroczysty - film musi być widzialny przez tło napisów. Dlatego w praktyce do wykorzystania mamy tylko 3 kolory - jeden dla napisów, jeden dla obwiedni i jeden na antialiasing.

Musimy zdać sobie sprawę, że nasze napisy nigdy nie będą wyglądać tak efektownie jak wydruk tekstu z drukarki czy tak jak na widoku w oknach aplikacji komputerowych.

Dlatego nasza praca zawsze będzie się opierała na metodzie prób i błędów w doborze czcionki, jej rozmiaru, parametrów E1 i E2. Zawsze należy w takim przypadku, jak przy każdej pracy twórczej - testować, testować i jeszcze raz testować, aby osiągnąć satysfakcjonujący nas efekt, który w jak najlepszym stopniu zniweluje ograniczenia standardu.

Oczywiście przytoczona tu teoria ogranicza się do spraw najważniejszych dla zrozumienia istoty sprawy. Jednak w oparciu o nią będziemy mogli wygenerować profesjonalnie wyglądające napisy. Czas więc na MaestroSBT.