Mimo iż polski tutorial dosyć szczegółowo opisuje ów proces, prześledzimy jego bieg i skupimy się na tych jego etapach, które wymagają szczególnej uwagi. Autorami tamtego tutorialu są oczywiście autorzy programu AGK i stad opisują wszystkie opcje. Ja natomiast zajmę się opisem tylko najbardziej użytecznych opcji.

    W menu AGK, otwieranym wspomnianą ikoną znaku zapytania, znaleźć też można użyteczne skróty. Ich znaczenie można poznać z poniższego rysunku:


1. Wkładamy płytę DVD do napędu i uruchamiamy Decryptera (oczywiście skonfigurowaliśmy go wg wskazówek tutorialu AGK). Jeśli miejsce, do którego program chce zrzucić zawartość naszej płyty nam nie odpowiada, klikamy na ikonę folderu w polu Destination i podajemy nową lokalizację. Następnie klikamy na dużą ikonę w lewym dolnym rogu ekranu (po najechaniu kursorem myszy widzimy tooltip z napisem Decrypt). W tym miejscu może pojawić się raport o zabezpieczeniach, ale Decrypter radzi sobie z nimi doskonale i wystarczy tylko kliknąć OK. Zgrywanie trwa około 7 minut, ale przy zniszczonych płytach nawet pół godziny.

2. Uruchamiamy Auto Gordian Knota. W pierwszym polu zaznaczamy opcję DVD input (dla materiału zrzuconego przez Decryptera) i w polu Input directory wskazujemy folder, do którego Decrypter zapisał przed chwilą pliki. UWAGA: Możemy też wybrać opcję File input. W takim przypadku będziemy mogli wskazać w następnym kroku nie położenie zawartości fimu DVD, a dowolny plik w formacie mpeg-2, a dzieki nakładce do wersji 2.09b, także dowolny plik avi. W takim wypadku, pozostałe ustawienia i opcje pozostają bez zmian.

3. Wciskamy klawisze Ctrl + F8, w polu, które pojawi się pod Input directory, o nazwie External subtitles, wskazujemy położenie napisów formacie ssa. Ponieważ ich utworzenie jest dużo trudniejsze i bardziej pracochłonne niż cała konwersja w AGK, ripowanie napisów i formatowanie do ssa opisane są na końcu niniejszego tutorialu w rozdziale V.

4. W polu poniżej, o nazwie Output file, podajemy nazwę naszego pliku z filmem oraz folder, do którego zostanie zapisany.

5. W Audio track(s) wybieramy ścieżkę dźwiękową. Jeśli ktoś posiada płytę z komentarzem reżysera, może ją wybrać jako drugą ścieżkę .

6. Subtitle track(s) pomijamy, chyba, że ktoś jest zadowolony z „jakości” napisów, jakie widać w DVD.

7. W następnym polu musimy zdecydować, do jakiej wielkości chcemy zripować nasz film. Ponieważ mi zależy na bardzo dobrej jakości filmów, na każde 60 minut filmu przeznaczam 7000 MB, ale wszystko zależy od indywidualnych preferencji. Na poniższym rysunku widać wszystkie wymienione wyżej ustawienia.


8. Ostatnią widoczną możliwością są Advanced settings. Klikamy na nie i w widocznym oknie ustawiamy wielkość obrazu. Zasadniczo najlepszą opcją jest Auto – wtedy AGK po specjalnym teście wybiera taką rozdzielczość, aby jakość filmu wyniosła co najmniej 55%. Warto dodać, że film o szerokości 512 px i jakości 90% wygląda zdecydowanie lepiej niż ten sam film 0 wymiarach 720 px i jakości 40%. Dlatego nie wybieramy opcji Fixe width o ile nie musimy. Moim ulubionym wyborem jest Minimum width, ponieważ stanowi idealny kompromis między zbyt małą szerokością z najlepszą jakością a zbyt dużą szerokością z mierną jakością.

9. Kolejną opcją w zaawansowanych jest wybór dźwięku. Wbrew temu, co można przeczytać o zaletach dźwięku AC3, zdecydowanie odradzam jego wybór. Widziałem już wiele filmów skompresowanych z użyciem oryginalnego dźwięku z DVD (czyli AC3) i zawsze denerwowałem się na riperów, że tak kiepsko brzmi dźwięk. Więc postanowiłem sam użyć tego formatu i zripowałem jeden film z użyciem AC3. Jeden, bo więcej tego błędu nie popełnię. Powstał ten sam problem co w tych innych filmach z AC3 – dźwięk jest ekstremalnie CICHO. Czasami tak cicho, że nawet podkręcenie głośniczków do oporu nie pomaga. I nie zależy to od posiadanego filtru AC3 czy komputera – te dźwięki, nie wiedzieć czemu, są po prostu ciche. Dlatego wybieramy dźwięk mp3, najlepiej VBR. W czasie konwersji do mp3 dźwięk zostanie znormalizowany, czyli pogłośniony. Myślę, że wartość 128 kbps jest wystarczająca. Ostatnim argumentem, który przemawia za mp3 jest wielkość ścieżki dźwiękowej. W folderze, do którego zapisze się film, znaleźć można oryginalny dźwięk AC3 oraz mp3. Np. dla filmu Deszcz AC3 zajmuje 294 MB a mp3 – 85 MB. Zysk w postaci 209 (dla filmu 865 MB!) w całości zostaje wykorzystany na polepszenie strumienia wideo.

10. Jako kodek wybieramy XviD, ponieważ jest najlepszy, umożliwia wybór dodatkowych opcji ukrytych i jest darmowy.

11. Dosyć ciekawą opcją jest umieszczanie w filmie tzw. napisów wymuszonych, czyli napisów w obcych językach, jakie czasami pojawiają się w filmach. Włączmy tę opcje, jeśli mamy takie napisy w DVD. Z moich obserwacji wynika jednak, że w polskich DVD napisy te są już na stałe wklejone w film DVD (lub ich nie ma) i raczej się z nimi nie spotkacie... Np. w tutorialu wspomina się film Traffic i jego hiszpańskie napisy wymuszone. Mam ten film na DVD i nie ma tam takowych (podobnie w filmie LOTR Powrót Króla).